Afscheidswedstrijd Hans van Herk (V2.0)

Waar de meeste mensen de afscheidswedstrijd van Hans van Herk, pak weg zo’n 9 jaar geleden nog wel herinneren, was het volgens Helene, de vrouw van Hans, weer eens tijd om dit dunnetjes over te doen. De aanleiding hiervoor is dat Hans zijn ‘Kicksen’ nu toch ‘echt’ aan de wilgen gaat hangen. Hans neemt afscheid bij de selectie van Schoonebeekse Voetbal Vereniging (SVV ’04) waar hij de laatste jaren als trainer/speler van het tweede elftal actief was. Samen met Hans nam André afscheid en hierdoor is de afscheidswedstrijd om gedoopt tot een afscheidstoernooitje. Een team vanuit Hulsel kon niet ontbreken en hiervoor zijn alle coryfeeën benaderd welke ooit in de lange geschiedenis met Hans van Herk hebben gevoetbald. Vol trots kan toch wel gesteld worden dat de belangstelling en bereidheid om te voetballen zeer groot was, om toch nog even het schoeisel uit het vet te halen. De Organisatie vanuit de Hulsel kant is goed verzorgt door Roel de Mutte, welke hiervoor vele jaren de kunsten is weesten afkijken bij menig festival, hoe hij dit het beste kon insteken.

Verassingseffect.

Om er zeker van te zijn dat Hans op zijn eigen afscheid toernooitje op tijd aanwezig zou zijn is door zijn vriendengroep een list verzonnen. Hans ging met zijn kameraden 100 km fietsen in de buurt van Nijmegen. Toen na allerlei smoezen toch ineens de auto geparkeerd werd bij Sportpark de Kampen van SVV’04 begonnen de radartjes te draaien bij Hans. Op de achtergrond zag hij het geel blauw schitteren in de middag zon, Helene met de kinders, Sjef en Mien van Herk en nog vele voetballers uit de omstreken. Bij Hans vielen de puzzel stukjes op zijn plaats, of het zijn grote droom of zijn grootste angst is, is bij ons niet duidelijk, maar Hans vroeg verwondert aan Helene “Ga je me ten huwelijk vragen?”

Sportieve Prestatie

Na een gedegen warming up volgde de eerste inspanningen waarin Brabant het opnam tegen Duitsland. Het team waarvan de kwaliteiten afdropen, waren even zoekende om elkaar te vinden. Na een gedegen veldoverwicht volgde verschillende grote kansen, waarin de het vizier niet opscherp stond maar de bal wel lekker geraakt werd. Zoals je van de Duitsers kunt verwachten valt dan de deksel op je neus en wordt er verloren in de laatste minuut met 0-2. De opwachting tegen SVV Minjak (is Maleisisch voor ja-knikker, de oliepompjes in de regio) was duidelijk beter, waar de kwaliteiten boven water kwamen en een 0-2 winst werd weggesleept door goals van Mutte en Mat. De laatste wedstrijd bleek dan toch een finale te zijn waarin we vorige uitslagen recht konden zetten om toch nog dit internationaal toernooi op onze naam konden zetten. Tegen oud Germanicus (Limburgers?) werd het goede spel niet beloond, onfortuinlijk uitkomen van de goed mee voetballende keeper bezorgde ons een tegen goal. Helaas was de kracht en de effectiviteit niet aanwezig om de wedstrijd te keren en werd verloren met een 0-2 stand op het scorebord. Het voetballende gedeelde werd afgesloten met een 3^de plaats

Viering

Na deze grote inspanning werd innerlijke mens verwend met een heerlijke BBQ en werd met een drankje getoost op het afscheid. Het bier vloeide rijkelijk en speler werden weer mens door de speciale Koffie of Cola van Roel Baselmans. Dezelfde Baselmans ontpopte als een ware ‘VVV-ervaringsdeskundige’ om de regio te promoten. Na de BBQ werd nog even het bruisende uitgangsleven van Schoonebeek onveilig te gemaakt, waarna éénieder zijn kostbare lichaam ten rusten ging leggen in de accommodatie op Camping Emmen, waarin werd vertoefd in een slaapplaats waar de gastvrijheid voor de Poolse arbeid migranten ons ten toon werd gesteld. Na een kort nachtje ging Team Golden Oldies tevreden naar huis, waar menigéén toch weer geproefd heeft aan het gras en een terug keer op de velden niet uitsluiten.